Over shorttrack
Wat is shorttrack?
Schaatsers die schuinhangend met de hand aan het ijs door de bochten razen en een verbeten strijd van man tegen man uitvechten om als eerste over de finish te gaan. Dát is shorttrack. In ritten met vier tot acht schaatsers komt het - naast conditie en schaatstechniek - aan op tactiek, behendigheid en acceleratievermogen. Het is niet altijd de sterkste of snelste rijder die wint. Vaak trekt de slimste of behendigste rijder aan het langste eind. Shorttrack wordt beoefend op een ijshockeybaan, waar een ronde van 111,11 meter wordt uitgezet. De boarding wordt voorzien van baanbeveiliging.
Titeltoernooien
Op grote titeltoernooien, zoals de Europese en de wereldkampioenschappen, wordt er een allroundtoernooi verreden. De schaatser die na vier afstanden (500, 1000, 1500 en 3000 meter) de meeste punten heeft behaald, wordt kampioen. Via voorrondes, kwartfinales en halve finales kunnen rijders zich uiteindelijk per afstand plaatsen voor de finale (afvalsysteem). Meestal kwalificeren de eerste twee rijders in een race zich voor de volgende ronde. Het directe man-tegen-mangevecht zorgt ervoor dat het publiek vaak spannende races krijgt voorgeschoteld. Aan de afsluitende 3000 meter nemen maximaal de beste acht rijders uit het klassement deel.
Aflossing
Naast de individuele races wordt er bij iedere wedstrijd een aflossing verreden. Dit teamonderdeel staat wereldwijd in hoog aanzien. De aflossing is een estafette waarbij een team van vier rijders 3000 meter (dames) of 5000 meter (heren) aflegt. De rijders wisselen elkaar af door middel van een duw. Door deze duw kunnen de schaatsers de topsnelheid aan elkaar doorgeven en worden er over het algemeen zeer hoge snelheden behaald. Bij een aflossingswedstrijd rijden er maximaal vier teams in één rit. Er zijn dan dus zestien rijders tegelijk op het ijs aanwezig.
Regels
Scheidsrechters houden in de gaten of de races eerlijk verlopen en de schaatsers zich aan de regels houden. Duwen en trekken is bij shorttrack verboden. Natuurlijk is enig contact tussen de rijders niet te vermijden, omdat de schaatsers zeer dicht op elkaar rijden. Bij inhaalacties is de aanvallende rijder verantwoordelijk voor het goede verloop van de inhaalactie. De scheidsrechters kunnen een diskwalificatie uitdelen aan rijders die zich niet aan de regels houden. Daarmee is een rijder direct uitgeschakeld voor deelname aan de volgende rondes. Diskwalificaties worden gegeven voor het moedwillig hinderen of blokkeren van een andere schaatser. Ook het maken van onderlinge afspraken tussen rijders (team skating) is verboden. Daarnaast leidt een dubbele valse start tot diskwalificatie. Rijders die op een kansrijke positie in de race gehinderd worden, kunnen worden toegevoegd aan de volgende ronde.
Materiaal
Tegenwoordig rijden alle topschaatsers op handgemaakte maatschoenen. Shorttrackschaatsen zijn hoger dan gewonen noren en ronder geslepen (ronding). Daarnaast worden de ijzers met de bocht meegebogen, waardoor het contactpunt tussen ijzer en ijs groter wordt. De schaatsers hebben daardoor meer grip in de bochten en kunnen makkelijker sturen. Inmiddels maken ook de sprinters op de langebaan gebruik van deze techniek. Zoals bij iedere snelheidssport wordt er ook bij shorttrack veel aandacht besteed aan veiligheid. Het dragen van een helm is sinds 1984 verplicht. De afgelopen jaren zijn er ook ontwikkelingen geweest op het gebied van snijvaste kleding. Inmiddels is op internationale wedstrijden een onderpak van snijvaste stof verplicht.
Historie
Het shorttrack ontstond rond 1890 in Groot-Brittannië uit het destijds daar zeer populaire rolschaatsen. Tegelijkertijd was ook in Canada en de Verenigde Staten het shorttrack in ontwikkeling. In 1909 werd voor het eerst een officiële wedstrijd verreden. In Nederland werd pas in 1975 voor het eerst kennis gemaakt met shorttrack. De sport debuteerde in 1988 op de Olympische Spelen van Calgary als demonstratiesport. In het Franse Albertville (1990) werd het definitief aan het Olympisch programma toegevoegd.
Bron: knsb.nl
